Melez Sözleşmeleri Serisi #5 Avcı - Yorum

Geldik mutsuz sona. En sevdiğim yazarın, en sevdiğim serisinin son kitabını yorumlamak bana o kadar büyük bir acı veriyor ki bunu ne ben kimseye anlatabilirim, ne de biri beni anlayabilir. 
Kitabı ağlaya ağlaya, Jennifer'a seriyi bitirdiği için söve söve okudum. Bunu en iyi Hazal bilir sanırım. Öyle ki artık bana sus bile dedi, ehehehe. Hiç beklediğim gibi bitmedi, kafamda türlü türlü senaryolar kurmuştum ama hiçbiri böyle değildi. Jen yine yaptı yapacağını. Mitolojik bilgi ağırlı yoktu bu sefer. Apollyon'dan sonra çok ağır bir kitap bekliyordum ama yine ve yine yanıldım. Bütün karakterler gözümde teker teker level atladı. 

Alex, Alex'im... Bu zamana kadar okuyup bu kadar beğendiğim tek karakter. Ne bileyim Alex'i anlatacak, tarif edecek kelimelerim yok benim. Ona duyduğum saygı ve sevgi bazen kendime "Sen iyi misin ya?" falan dedirtiyor. İlk defa bir serinin bittiğine bu kadar içten bir üzüntü duyuyorum. Ama tadında bırakmak lazım. Ömrü hayatım boyunca aklımdan çıkmayacak bir kurgu, asla unutamayacağım karakterler bunlar. 

Seth yine durdu durdu hamlesini harika oynadı. Gitti kalbimin en üst köşelerinden birine oturdu. Aiden deseniz ona hiçbir zaman Seth'e duyduğum kadar bir sevgi duyamadım ama bu kitapta kendime çok kızdım. Böylesine birini nasıl normal karakterler gibi geçiştirebildim inanamadım. 

Ares favori tanrılarımdan olmasına rağmen ölümüne nefret ettim. Gerçekten söylenecek çok şey var. Sadece bir sahnesi üzerine bile saatlerce konuşabilirim. Sayfalarca yazı yazıp eleştirebilir küfür bile edebilirim. Keşke zaman denen şey bol olsa. 
DEX her zamanki gibi harika iş çıkarmış. Çevirisi harikaydı. Kalite her yönüyle iyiydi. Kapak ince olsa bile olağan üstü bir şekilde kırılmıyor ya da köşesi kırışmıyor. 
Buradan yine teşekkürlerimi yolluyorum.